1اما اين تاريكی برای قوم خدا كه در تنگی هستند تا ابد باقی نخواهد ماند. خدا سرزمين قبايل زبولون و نفتالی را در گذشته خوار و ذليل ساخته بود، اما در آينده او تمام اين سرزمين را از دريای مديترانه گرفته تا آن طرف اردن و حتی تا خود جليل كه بيگانگان در آن زندگی میكنند، مورد احترام قرار خواهد داد.2قومی كه در تاريكی راه میرفتند، نور عظيمی خواهند ديد. بر كسانی كه در سرزمين ظلمت زندگی میكردند، روشنايی خواهد تابيد.3ای خداوند، تو خوشی قوم خود را افزودی و به ايشان شادمانی بخشيدی. آنها همچون كسانی كه با شادی محصول را درو میكنند، و مانند آنانی كه با خوشحالی غنايم را بين خود تقسيم مینمايند، در حضور تو شادمانی میكنند.4زيرا تو يوغی را كه بر گردن آنها بود شكستی و ايشان را از دست قوم تجاوزگر رهانيدی، همچنانكه در گذشته مديانیها را شكست داده، قومت را آزاد ساختی.5تمام اسلحهها و لباسهای جنگی كه به خون آغشتهاند خواهند سوخت و از بين خواهند رفت.6زيرا فرزندی برای ما به دنیا آمده! پسری به ما بخشيده شده! او بر ما سلطنت خواهد كرد. نام او«عجيب»، «مشير»، «خدای قدير»، «پدر جاودانی» و«سرور سلامتی» خواهد بود.7او بر تخت پادشاهی داوود خواهد نشست و بر سرزمين او تا ابد سلطنت خواهد كرد. پايهٔ حكومتش را بر عدل و انصاف استوار خواهد ساخت، و گسترش فرمانروايی صلحپرور او را انتهايی نخواهد بود. خداوند قادر متعال چنين اراده فرموده و اين را انجام خواهد داد.
مجازات قوم اسرائيل
8خداوند فرموده كه قوم اسرائيل را مجازات خواهد كرد،9و تمام قوم كه در سامره و ساير شهرها هستند خواهند فهميد كه او اين كار را كرده است؛ زيرا اين قوم مغرور شدهاند و میگويند:10«هر چند خشتهای خانههای ما ريخته، ولی با سنگها آنها را بازسازی خواهيم كرد. هر چند تيرهای چوب افراغمان افتاده، اما به جای آنها تيرهای سروكار خواهيم گذاشت.»11خداوند دشمنان اسرائيل را عليه او برانگيخته است.12او سوریها را از شرق و فلسطينیها را از غرب فرستاده تا اسرائيل را ببلعند. با اين حال، خشم خداوند فروكش نكرده و دست او همچنان برای مجازات دراز است.13اسرائيل توبه نمیكند و به سوی خداوند برنمیگردد.14بنابراين، خداوند در يک روز مردم اسرائيل و رهبرانشان را مجازات خواهد كرد و سر و دم اين قوم را خواهد بريد!15ريشسفيدان و اشراف اسرائيل سر قوم هستند و انبيای كاذبش دم آن.16اينها كه هاديان قوم هستند قوم را به گمراهی و نابودی كشاندهاند.17خداوند جوانانشان را مجازات خواهد كرد و حتی بر بيوهزنان و يتيمانشان نيز رحم نخواهد نمود، زيرا همهٔ ايشان خدانشناس و شرور و دروغگو هستند. به اين سبب است كه هنوز خشم خدا فروكش نكرده و دست او برای مجازات ايشان دراز است.18شرارت اين قوم باعث شده غضب خداوند قادر متعال افروخته گردد و مانند آتشی كه خار و خس را میسوزاند و تمام جنگل را فرا میگيرد و دود غليظی به آسمان میفرستد، همه را بسوزاند. مردم مانند هيزم میسوزند و حتی برادر به برادر كمک نمیكند.20لقمه را از دست يكديگر میقاپند و میخورند اما سير نمیشوند. از شدت گرسنگی حتی بچههای خودشان را نيز میخورند!21قبيلهٔ منسی و قبيلهٔ افرايم بر ضد يكديگر، و هر دو بر ضد يهودا برخاستهاند. ولی با وجود اين خشم خداوند فروكش نمیكند و دست او هنوز برای مجازات ايشان دراز است.
English Standard Version
For to Us a Child Is Born
1* But there will be no gloom for her who was in anguish. In the former time he brought into contempt the land of Zebulun and the land of Naphtali, but in the latter time he has made glorious the way of the sea, the land beyond the Jordan, Galilee of the nations.*2* The people who walked in darkness have seen a great light; those who dwelt in a land of deep darkness, on them has light shone.3You have multiplied the nation; you have increased its joy; they rejoice before you as with joy at the harvest, as they are glad when they divide the spoil.4For the yoke of his burden, and the staff for his shoulder, the rod of his oppressor, you have broken as on the day of Midian.5For every boot of the tramping warrior in battle tumult and every garment rolled in blood will be burned as fuel for the fire.6For to us a child is born, to us a son is given; and the government shall be upon* his shoulder, and his name shall be called* Wonderful Counselor, Mighty God, Everlasting Father, Prince of Peace.7Of the increase of his government and of peace there will be no end, on the throne of David and over his kingdom, to establish it and to uphold it with justice and with righteousness from this time forth and forevermore. The zeal of the Lord of hosts will do this.
Judgment on Arrogance and Oppression
8The Lord has sent a word against Jacob, and it will fall on Israel;9and all the people will know, Ephraim and the inhabitants of Samaria, who say in pride and in arrogance of heart:10“The bricks have fallen, but we will build with dressed stones; the sycamores have been cut down, but we will put cedars in their place.”11But the Lord raises the adversaries of Rezin against him, and stirs up his enemies.12The Syrians on the east and the Philistines on the west devour Israel with open mouth. For all this his anger has not turned away, and his hand is stretched out still.13The people did not turn to him who struck them, nor inquire of the Lord of hosts.14So the Lord cut off from Israel head and tail, palm branch and reed in one day—15the elder and honored man is the head, and the prophet who teaches lies is the tail;16for those who guide this people have been leading them astray, and those who are guided by them are swallowed up.17Therefore the Lord does not rejoice over their young men, and has no compassion on their fatherless and widows; for everyone is godless and an evildoer, and every mouth speaks folly.* For all this his anger has not turned away, and his hand is stretched out still.18For wickedness burns like a fire; it consumes briers and thorns; it kindles the thickets of the forest, and they roll upward in a column of smoke.19Through the wrath of the Lord of hosts the land is scorched, and the people are like fuel for the fire; no one spares another.20They slice meat on the right, but are still hungry, and they devour on the left, but are not satisfied; each devours the flesh of his own arm,21Manasseh devours Ephraim, and Ephraim devours Manasseh; together they are against Judah. For all this his anger has not turned away, and his hand is stretched out still.
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.