Sprüche 9 | Neue evangelistische Übersetzung Bible, překlad 21. století

Sprüche 9 | Neue evangelistische Übersetzung

Frau Weisheit und Frau Torheit laden zu Gast (Zusammenfassung)

1 Die Weisheit hat ihr Haus gebaut, / hat es mit sieben Säulen ausgeschmückt. 2 Sie hat ihr Vieh geschlachtet, ihren Wein gemischt / und auch schon ihren Tisch gedeckt. 3 Nun schickt sie ihre Dienerinnen / und ruft auf den Höhen der Stadt: 4 „Wer unerfahren ist, der kehre hier ein!“ / Sie redet zu denen ohne Verstand: 5 „Kommt und esst von meinem Brot / und trinkt von meinem guten Wein! 6 Lasst ab von eurer Dummheit, wählt doch das Leben, / und geht auf dem Weg des Verstands!“ 7 Wer einen Spötter ermahnt, erntet nur Schimpf; / und wer einen Gesetzlosen rügt, bekommt sein Teil davon ab. 8 Ermahne einen Spötter nicht, sonst hasst er dich nur! / Ermahne den Weisen, er liebt dich dafür! 9 Unterrichte den Weisen, dann wird er noch weiser; / belehre den Gerechten, so lernt er noch mehr! 10 Der Anfang aller Weisheit ist Ehrfurcht vor Jahwe. / Den Heiligen erkennen, das ist Verstand. 11 Denn durch mich werden deine Tage zahlreich sein / und die Jahre deines Lebens vermehrt. 12 Wenn du weise bist, dann hast du selbst etwas davon, / doch wenn du nur große Worte machst, trägst du die Folgen allein. 13 Frau Torheit ist eine schamlose Frau / und hat nie etwas erkannt! 14 Da sitzt sie an ihrem Hauseingang, / sie thront auf dem Marktplatz der Stadt, 15 um einzuladen den, der vorübergeht, / der einen geraden Weg verfolgt: 16 „Wer unerfahren ist, der kehre hier ein!“ / Und zu denen ohne Verstand sagt sie: 17 „Gestohlenes Wasser ist süß, / und heimlich entwendetes Brot schmeckt ganz besonders gut!“ 18 Doch wer ihr folgt, weiß nicht, dass dort die Schatten hausen, / denn ihre früheren Gäste sind schon in der Totenwelt.
Bible, překlad 21. století

Hostina moudrosti a tuposti

1 Moudrost si vystavěla dům, sedm tesaných sloupů vztyčila. 2 Dobytče porazila, víno nalila, už také prostřela svůj stůl. 3 Děvečky vyslala a volá na městských výšinách: 4 „Kdo je zmatený, ať přijde ke mně!“ Ty, kterým chybí rozum, vyzývá: 5 „Pojďte a jezte na mých hodech, popijte víno, jež jsem nalila. 6 Opusťte hloupost a konečně žijte, cestou rozumnosti se vydejte!“ 7 Kdo poučuje drzouna, říká si o urážku, kdo kárá darebáka, přijde k úrazu. 8 Nekárej drzouna – jen by tě nenáviděl; pokárej moudrého – bude tě milovat. 9 Poděl se s moudrým a ještě zmoudří, pouč spravedlivého a bude znalejší. 10 Klíčem k moudrosti je úcta k Hospodinu, v poznání Svatého je rozumnost. 11 Takto* se tvé dny rozmnoží, léta života ti přibudou. 12 Jsi-li moudrý, moudrost vyplatí se ti, jsi-li drzoun, sám na to doplatíš. 13 Paní Tupost dělá veliký povyk, je hloupost sama, neví vůbec nic. 14 U dveří svého domu vysedává, na křesle na městských výšinách. 15 Pokřikuje na ty, kdo po cestě jdou, kdo po svých stezkách přímě kráčejí: 16 „Kdo je zmatený, ať přijde ke mně!“ Všechny nerozumné vyzývá: 17 „Kradená voda je tak sladká, zakázaný pokrm tolik příjemný!“ 18 Netuší hňup, že podsvětí jej čeká: v pekelné jámě jsou ti, jež pozvala!