1Ein Wallfahrtslied, gesungen auf dem Weg hinauf nach Jerusalem.* Als der HERR uns aus der Gefangenschaft nach Zion zurückkehren ließ*, da war es uns, als träumten wir.2Wir lachten und jubelten laut vor Freude.* Sogar unter den anderen Völkern sagte man: »Der HERR hat Großes für sie getan!«3Ja, Großes hat der HERR für uns getan, darum freuen wir uns sehr!4HERR, wende auch jetzt unser Geschick zum Guten*, so wie du die ausgetrockneten Bäche im Südland wieder mit Wasser füllst*!5Wer unter Tränen die Saat ausstreut, wird voll Jubel die Ernte einbringen.6Weinend geht der Sämann jetzt über den Acker*, mit sich trägt er den Samen zur Aussaat. Voll Jubel kommt er dann heim von der Ernte, den Arm voller Garben.
Съвременен български превод
Благодарност за Божието избавление
(125)
1Поклонническа песен. Когато Господ ни върна от плен в Йерусалим, ние като че ли сънувахме.2Тогава устата ни беше пълна с радост и езикът ни – с възторг. Тогава се говореше сред народите: „Господ извърши велико дело за тях!“3Господ извърши велико нещо за нас: ние сме радостни.4Господи, възнагради ни за нашето пленничество, както пълниш потоците в южната земя.5Които сяха със сълзи, с радост ще събират плодовете.6Който излиза и плаче, когато носи семе за посев, той непременно ще се върне с радост, като носи снопите си.
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.