Sprüche 14 | Menge Bibel Верен

Sprüche 14 | Menge Bibel
1 Frau Weisheit baut ihr Haus auf, aber Frau Torheit reißt es mit eigenen Händen nieder. – 2 Wer in seiner Redlichkeit wandelt, fürchtet den HERRN; wer aber krumme* Wege geht, verachtet ihn. – 3 Im Munde des Narren ist eine Rute für seinen Hochmut*, aber dem Weisen dienen seine Lippen zum Schutz. – 4 Wo keine Ochsen sind, bleibt die Krippe rein, aber reicher Ertrag kommt durch die Kraft* von Pflugstieren. – 5 Ein wahrhaftiger Zeuge lügt nicht, aber ein falscher Zeuge trägt Lügen vor. – 6 Der Spötter sucht Weisheit, ohne sie zu finden; aber für den Verständigen ist die Erkenntnis etwas Leichtes. – 7 Gehe von einem törichten Menschen weg, denn du lernst da nichts von einsichtsvollen Lippen kennen. – 8 Die Weisheit des Klugen besteht darin, daß er auf seinen Weg acht gibt; aber die Narrheit der Toren ist Enttäuschung für sie selbst. – 9 Der Toren spottet das Schuldopfer; aber unter Rechtschaffenen herrscht gutes Einvernehmen. – 10 Das Herz allein kennt seinen Kummer, und auch in seine Freude kann sich kein Fremder mischen. – 11 Das Haus der Gottlosen wird zerstört werden, das Zelt der Rechtschaffenen aber wird in Blüte stehen. – 12 Mancher Weg erscheint einem Menschen gerade*, aber das Ende davon sind Wege des Todes. – 13 Sogar beim Lachen kann das Herz Kummer empfinden, und das Ende der Freude ist (oft) Traurigkeit. – 14 Den Lohn für seine Wege* bekommt der zu schmecken, dessen Herz abtrünnig ist, und ebenso ein guter Mensch für seine Handlungen. – 15 Der Einfältige glaubt jedem Wort, der Kluge aber gibt auf seine Schritte acht. – 16 Der Weise ist vorsichtig und meidet das Böse*, der Tor aber ereifert sich und ist sorglos. – 17 Der Jähzornige richtet Torheit an, ein besonnener Mensch aber bleibt ruhig. – 18 Die Einfältigen eignen sich Dummheit an*, die Klugen aber werden mit Erfahrung gekrönt. – 19 Die Bösen müssen sich vor den Guten verneigen und die Gottlosen an den Türen des Gerechten stehen. – 20 Sogar seinem Freunde ist der Arme widerwärtig; aber derer, die den Reichen lieben, sind viele. – 21 Wer seinen Nächsten* verächtlich behandelt, versündigt sich; wer sich aber der Unglücklichen erbarmt: Heil ihm! – 22 Wahrlich, wer auf Böses sinnt, wird irre gehen; aber Liebe und Vertrauen erntet, wer gute Absichten hegt. – 23 Bei jeder sauren Arbeit kommt ein Gewinn heraus, aber leeres Geschwätz bringt nur Verlust. – 24 Für weise Menschen ist ihr Reichtum eine Krone, der Kranz der Toren aber ist die Torheit. – 25 Ein wahrhaftiger Zeuge ist ein Lebensretter; wer aber Lügen ausspricht, ist ein falscher Zeuge. – 26 In der Gottesfurcht liegt eine starke Sicherheit, und auch die Kinder eines solchen haben darin eine Zuflucht. – 27 Die Gottesfurcht ist ein Born des Lebens, um den Schlingen des Todes zu entgehen. – 28 Auf der Menge des Kriegsvolks beruht das Ansehen eines Königs; aber der Mangel an Kriegsmannschaft führt den Sturz eines Fürsten herbei. – 29 Ein Geduldiger beweist viel Einsicht, aber ein Jähzorniger treibt die Torheit auf die Spitze. – 30 Ein gelassenes Herz ist des Leibes Leben*, aber Leidenschaftlichkeit ist wie Wurmfraß in den Gebeinen. – 31 Wer den Geringen bedrückt, beschimpft den, der ihn geschaffen hat; wer sich aber des Armen erbarmt, erweist jenem* Ehre. – 32 Durch seine Bosheit wird der Gottlose gestürzt; aber der Gerechte bleibt auch im Tode noch getrost. – 33 Im Herzen des Verständigen ruht die Weisheit verschlossen; was aber im Inneren der Toren ist, gibt sich kund. – 34 Gerechtigkeit erhöht* ein Volk, aber die Sünde ist die Schmach* der Völker. – 35 Des Königs Gunst wird dem klugen Diener zuteil, aber einen unbrauchbaren wird sein Ingrimm treffen*.

Public Domain

Верен
1 Всяка мъдра жена изгражда дома си, а безумната го събаря със собствените си ръце. 2 Който ходи в правотата си, се бои от ГОСПОДА, а лъжливият в пътищата си Го презира. 3 В устата на безумния е бичът на гордостта, а устните на мъдрите ще ги пазят. 4 Където няма говеда, яслите са чисти, но голямото изобилие идва от силата на воловете. 5 Верният свидетел не лъже, а лъжливият свидетел издиша лъжи*. 6 Присмивачът търси мъдрост, но я няма, а познанието е лесно за разумния. 7 Отмини безумния човек, когато си разбрал, че няма разумни устни. 8 Мъдростта на благоразумния е да познава пътя си, а глупостта на безумните е заблуждение. 9 Безумните се смеят на греха, а сред праведните има благоволение. 10 Сърцето познава собствената си мъка и чужд не участва в неговата радост. 11 Домът на безбожните ще се изтреби, а шатрата на праведните ще благоденства. 12 Има път, който се вижда прав на човека, но краят му са пътища на смъртта. 13 Даже и в смеха сърцето може да боли и краят на радостта е тъга. 14 Отстъпникът по сърце ще се насити от пътищата си, а добрият човек – от това, което е в него. 15 Простият вярва на всяка дума, а благоразумният внимава в стъпките си. 16 Мъдрият се бои и се отклонява от злото, а безумният се хвърля напред и е самонадеян. 17 Избухливият човек постъпва глупаво и злонамереният е мразен. 18 Невежите наследяват глупост, а благоразумните се увенчават със знание. 19 Злите се покланят пред добрите и безбожните – при портите на праведния. 20 Бедният е мразен даже от ближния си, а приятелите на богатия са много. 21 Който презира ближния си, съгрешава, а който оказва милост на сиромасите, е блажен. 22 Не се ли отклоняват онези, които замислят зло? Но милост и истина ще намерят онези, които замислят добро. 23 Във всеки труд има полза, а бърборенето с устни води само до бедност. 24 Венецът на мъдрите е тяхното богатство, а глупостта на простите е само глупост. 25 Верният свидетел избавя души, а който издиша лъжи, е измама*. 26 В страха от ГОСПОДА има силна увереност и Неговите синове ще имат прибежище. 27 Страхът от ГОСПОДА е извор на живот, за да се избягнат примките на смъртта. 28 В множеството на народа е славата на царя, а намаляването на народа е падането на княза. 29 Търпеливият има много разум, а избухливият възвеличава безумието. 30 Спокойно сърце е живот за тялото, а зависттаили: страстта, ревността е гнилост за костите. 31 Който потиска сиромаха, безчести Създателя му, а който е милостив към нуждаещия се, Го почита. 32 Безбожният ще бъде отхвърлен за злината си, а праведният има убежище в смъртта си. 33 Мъдрост почива в сърцето на разумния, а каквото има вътре в безумния, ще се яви. 34 Правдата възвишава нация, а грехът е позор за народите. 35 Благоволението на царя е към разумния слуга, а гневът му е против онзи, който докарва срам.