Psalm 142 | Menge Bibel Верен

Psalm 142 | Menge Bibel
1 Ein Lehrgedicht Davids, als er sich in der Höhle befand, ein Gebet. 2 Laut schrei’ ich zum HERRN, laut fleh’ ich zum HERRN, 3 ich schütte meine Klage vor ihm aus, tue kund vor ihm meine Not. 4 Wenn mein Geist in mir verschmachtet*, du kennst doch meinen Lebenspfad. Auf dem Wege, den ich wandeln will*, hat man mir heimlich ein Fangnetz ausgespannt. 5 Blick’ ich nach rechts und halte Umschau: ach, da ist keiner, der mich versteht*! Verschlossen ist mir jede Zuflucht: niemand fragt nach mir! 6 Ich schreie, HERR, zu dir, ich sage: »Du bist meine Zuflucht, mein Anteil im Lande der Lebenden!« 7 Ach, merk’ auf mein Flehn, denn ich bin gar schwach geworden! Rette mich vor meinen Verfolgern, denn sie sind mir zu stark! 8 Führe mich aus der Umkreisung hinaus, damit ich deinen Namen preise! Die Gerechten werden bei mir erwarten, daß du mir wohltust.

Public Domain

Верен
1 Маскил на Давид. Молитва, когато беше в пещерата. С гласа си викам към ГОСПОДА, с гласа си отправям молба към ГОСПОДА. 2 Изливам молението си пред Него, заявявам скръбта си пред Него. 3 Когато духът ми отпадаше в мен, Ти знаеше пътеката ми. Примка скриха за мен по пътя, по който ходех. 4 Погледни надясно, и ето, няма никой, който да ме познава, няма убежище за мен, никой не пита за живота ми. 5 Към Теб, ГОСПОДИ, извиках, казах: Ти си моето прибежище, моят дял в земята на живите. 6 Обърни внимание на вика ми, защото съм много унижен; избави ме от гонителите ми, защото са по-силни от мен. 7 Изведи от тъмница душата ми, за да славя Името Ти! Праведните ще се съберат около мен, когато ми сториш благодеяние.