Psalm 9 | Einheitsübersetzung 2016 Библия, ревизирано издание

Psalm 9 | Einheitsübersetzung 2016

Gott, der Retter der Armen und Elenden

1 Für den Chormeister. Nach der Weise Stirb für den Sohn! Ein Psalm Davids. 2 Ich will danken, HERR, aus ganzem Herzen, erzählen will ich all deine Wunder. 3 Ich will mich an dir freuen und jauchzen, deinem Namen, Höchster, will ich singen. 4 Wenn meine Feinde zurückweichen, werden sie straucheln und zugrunde gehen vor deinem Angesicht. 5 Denn du hast mir Recht verschafft und für mich entschieden, dich auf den Thron gesetzt als gerechter Richter. 6 Du hast Völker bedroht, den Frevler vernichtet, ihre Namen gelöscht für immer und ewig. 7 Der Feind ist dahin, zertrümmert für immer. Du hast Städte entvölkert, ihr Andenken wurde zunichte. 8 Ja, so sind sie, aber der HERR thront auf ewig, zum Gericht hat er seinen Thron aufgestellt. 9 Er selbst wird den Erdkreis richten in Gerechtigkeit, den Nationen das Urteil sprechen, wie es recht ist. 10 So wird der HERR für den Bedrückten zur Burg, zur Burg für Zeiten der Not. 11 Darum vertrauen dir, die deinen Namen kennen, denn du, HERR, hast keinen, der dich sucht, je verlassen. 12 Singt dem HERRN, der thront auf dem Zion, verkündet unter den Völkern seine Taten! 13 Denn er, der Blutschuld ahndet, hat an sie gedacht, hat den Notschrei der Elenden nicht vergessen. 14 Sei mir gnädig, HERR! Sieh doch mein Elend, wie sie mich hassen, du, der mich emporhebt aus den Pforten des Todes! 15 Damit ich all dein Lob erzähle in den Toren der Tochter Zion und frohlocke über dein rettendes Handeln. 16 Völker versanken in der Grube, die sie selbst gegraben, im Netz, das sie heimlich gelegt, hat ihr Fuß sich verfangen. 17 Kundgetan hat sich der HERR: Er hielt sein Gericht, im Werk seiner Hände hat sich der Frevler verstrickt. [Zwischenspiel. Sela] 18 Zurückweichen müssen die Frevler zum Totenreich, alle Völker, die Gott vergessen. 19 Denn der Arme ist nicht auf ewig vergessen, der Elenden Hoffnung ist nicht für immer verloren. 20 Steh auf, HERR, nicht soll der Mensch triumphieren, die Völker sollen gerichtet werden vor deinem Angesicht. 21 Wirf auf sie Schrecken, HERR, erkennen sollen die Völker: Sie sind nur Menschen. [Sela]

Einheitsübersetzung der Heiligen Schrift © 2016 Katholische Bibelanstalt GmbH, Stuttgart Alle Rechte vorbehalten. Die Herausgeber sind: (Erz-)Bischöfe Deutschlands, Österreichs, der Schweiz u.a. Herausgebender Verlag: Katholische Bibelanstalt GmbH www.bibelwerk.de

Библия, ревизирано издание

Вяра в Божията справедливост

1 За първия певец, по „Умри за сина“. Давидов псалом. Ще Те славословя, ГОСПОДИ, с цялото си сърце, ще разкажа всичките Твои чудесни дела. 2 Ще се веселя и ще се радвам в Тебе, ще възпявам името Ти, Всевишни; 3 понеже неприятелите ми се връщат назад, падат и гинат пред Твоето присъствие. 4 Защото Ти си защитил правото и делото ми; седнал на престола, Ти си отсъдил справедливо. 5 Изобличил си народите, изтребил си нечестивите, изличил си името им до вечни векове. 6 Неприятелите изчезнаха; те са запустели завинаги; Ти си разорил градовете им, така че и споменът за тях не съществува вече. 7 Но ГОСПОД остава Цар довека, приготвил е престола Си за съд 8 и Той ще съди света с правда. Ще отсъди за племената справедливо. 9 И ГОСПОД ще бъде прибежище на угнетените, прибежище в скръбни времена. 10 И онези, които познават името Ти, ще уповават на Тебе; защото Ти, ГОСПОДИ, не си оставил онези, които Те търсят. 11 Пейте хваления на ГОСПОДА, Който обитава в Сион, изявете между племената делата Му; 12 защото Онзи, Който прави разследване за кръвопролития, помни уповаващите на Него, не забравя викането на кротките. 13 Смили се над мене, ГОСПОДИ; виж скръбта, която ми причиняват онези, които ме мразят. Ти, Който ме вдигаш от портите на смъртта, 14 за да разкажа всичко, поради което Ти си за хвалене, в портите на Сионовата дъщеря и за да се радвам заради спасителната Ти помощ. 15 Народите затънаха в ямата, която сами направиха; в мрежата, която скриха, се улови кракът на самите тях. 16 ГОСПОД е станал познат чрез правосъдието, което е извършил; нечестивият се впримчва в делото на своите си ръце. (Игаион*: Села.) 17 Нечестивите ще се върнат в преизподнята, всички народи, които забравят Бога. 18 Защото бедният няма да бъде забравен завинаги, нито ще бъде изгубена завинаги надеждата на кротките. 19 Стани, ГОСПОДИ; да не надделява човек; да бъдат съдени народите пред Тебе. 20 ГОСПОДИ, докарай страх върху тях; нека познаят народите, че са само хора. (Села.)