Sprüche 26 | Einheitsübersetzung 2016
1Wie Schnee im Sommer und Regen zur Erntezeit, / so unpassend ist Ehre für einen Toren.2Wie der Spatz wegflattert und die Schwalbe davonfliegt, / so ist ein unverdienter Fluch; er trifft nicht ein.3Dem Pferd die Peitsche, dem Esel den Zaum, / dem Rücken der Toren den Stock.4Antworte dem Toren nicht, wie es seine Dummheit verdient, / damit nicht auch du ihm gleich wirst!5Antworte dem Toren, wie es seine Dummheit verdient, / damit er sich nicht einbildet, ein Weiser zu sein!6Die Füße haut sich ab, Schaden muss leiden, / wer Botschaft sendet durch einen Toren.7Schlaff wie die Schenkel des Lahmen / ist ein Weisheitsspruch im Mund der Toren.8Den Stein bindet in der Schleuder fest, / wer einem Toren Ehre erweist.9Ein Dornzweig geriet in die Hand eines Betrunkenen: / ein Weisheitsspruch in den Mund der Toren.10Ein Schütze, der alle verwundet - / wer einen Toren anstellt oder einen, der zufällig des Weges kommt.11Wie ein Hund, der zurückkehrt zu dem, was er erbrochen hat, / so ist ein Tor, der seine Dummheit wiederholt.12Siehst du jemand, der sich selbst für weise hält - / mehr Hoffnung gibt es für den Toren als für ihn.13Der Faule sagt: Ein Löwe ist auf dem Weg, / ein Raubtier ist auf den Straßen.14Die Tür dreht sich in ihrer Angel / und der Faule in seinem Bett.15Greift der Faule mit der Hand in die Schüssel, / ist er zu träg, sie zum Mund zurückzubringen.16Der Faule hält sich selbst für weiser / als sieben, die angemessen antworten können.17Einen vorbeilaufenden Hund packt bei den Ohren, / wer sich in einen Streit mischt, der ihn nichts angeht.18Wie ein Verrückter, der Brandpfeile schleudert, / Pfeile und Tod,19so ist einer, der seinen Nächsten täuscht / und dazu sagt: Ich mach doch nur Spaß.20Ist kein Holz mehr da, erlischt das Feuer; / wo kein Verleumder ist, legt sich der Streit.21Wie Kohlen die Glut und Holz das Feuer, / so schürt ein zänkischer Mensch den Streit.22Die Worte des Verleumders sind wie Leckerbissen, / sie gleiten hinab in die Kammern des Leibes.23Silberglasur auf Tongeschirr - / feurige Lippen und ein böses Herz.24Mit seinen Reden verstellt sich der Gehässige, / doch in seinem Herzen ist er voll Tücke.25Klingt seine Stimme auch freundlich, trau ihm nicht, / denn sieben Gräuel sind in seinem Herzen.26Hüllt sich sein Hass auch in Heuchelei, / seine Schlechtigkeit wird bloßgestellt in der Volksversammlung.27Wer eine Grube gräbt, fällt selbst hinein, / wer einen Stein hochwälzt, auf den rollt er zurück.28Eine verlogene Zunge hasst, wen sie zermalmt, / ein heuchlerischer Mund verursacht den Sturz.
Библия, синодално издание
1Както сняг лятно време и дъжд по жътва, тъй и чест не прилича на глупец.2Както врабче ще хвръкне, както лястовица ще отлети, – тъй незаслужено проклятие няма да се сбъдне.3Бич – за кон, юзда – за осел, а тояга – за глупци.4Не отговаряй на глупеца според глупостта му, за да не станеш и ти подобен нему;5не отговаряй на глупеца според глупостта му*, за да се не помисли за мъдър.6Който дава устна поръка на глупец, подрязва нозете си, търпи неприятност.7Както кривят нозете у хромия, тъй и притчата куца в устата на глупци.8Каквото е оня, който туря в прашка безценен камък, такова е и оня, който дава чест на глупец.9Каквото е бодил в ръката на пияница, такова е притча в устата на глупци.10Силният върши всичко произволно: и глупеца надарява, и всеки минувач награждава.11Както псе се връща на бълвоча си, тъй глупец повтаря своята глупост.12Видял ли си човек, който се мисли за мъдър? Повече се надявай на глупеца, нежели нему.13Ленивецът казва: „лъв на пътя! лъв по стъгдите!“14Врата се върти на куките си, а ленивец – на леглото си.15Ленивец потапя ръка в блюдото, и тежко му е да я подигне до устата си.16Ленивец се мисли за по-мъдър от седмина, които смислено отговарят.17Който минувайки се намесва в чужда свада, хваща куче за уши.18Както престорилият се на луд хвърля огън, стрели и смърт,19тъй е и човек, който коварно уврежда приятеля си и после казва: „аз се само пошегувах“.20Дето няма вече дърва, огънят угасва, и дето няма шепотник, раздорът утихва.21Въглищата – за жар, и дървата – за огън, а свадлив човек – крамоли да разпалва.22Думите на шепотника са като сладкиши и влизат вътре в утробата.23Каквото е глинен съд, гледжосан с нечисто сребро, такова са огнени уста и злобно сърце.24С уста си врагът се преструва, а в сърце си коварство крои.25Кога говори дори с нежен глас, не му вярвай, защото в сърцето му има седем гнусотии.26Ако омразата му се прикрива насаме, злобата му ще се открие в събранието народно.27Който копае яма, той ще падне в нея, и който търкаля камък нагоре, върху него ще се върне.28Лъжлив език мрази ония, които е наранил, и уста ласкателни готвят падение.
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.