Psalm 102 | Kutsal Kitap Yeni Çeviri English Standard Version

✕

Anmelden
... und alle Funktionen nutzen!
Psalm 102 | Kutsal Kitap Yeni Çeviri

102. Mezmur

Zayıf düşünce derdini RAB'be döken mazlumun duası

1 Ya RAB, duamı işit, Yakarışım sana erişsin. 2 Sıkıntılı günümde yüzünü benden gizleme, Kulak ver sesime, Seslenince yanıt ver bana hemen. 3 Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ateş gibi yanıyor. 4 Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu, Ekmek yemeyi bile unuttum. 5 Bir deri bir kemiğe döndüm Acı acı inlemekten. 6 Issız yerlerdeki ishakkuşunu andırıyorum, Viranelerdeki kukumav gibiyim. 7 Gözüme uyku girmiyor, Damda yalnız kalmış bir kuş gibiyim. 8 Düşmanlarım bütün gün bana hakaret ediyor, Bana dil uzatanlar adımı lanet için kullanıyor. 9 Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın. 11 Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte, Ot gibi sararmaktayım. 12 Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Ünün kuşaklar boyu sürer. 13 Kalkıp Siyon'a sevecenlik göstereceksin, Çünkü onu kayırmanın zamanıdır, beklenen zaman geldi. 14 Kulların onun taşlarından hoşlanır, Tozunu bile severler. 15 Uluslar RAB'bin adından, Yeryüzü kralları görkeminden korkacak. 16 Çünkü RAB Siyon'u yeniden kuracak, Görkem içinde görünecek. 17 Yoksulların duasına kulak verecek, Yalvarışlarını asla hor görmeyecek. 18 Bunlar gelecek kuşak için yazılsın, Öyle ki, henüz doğmamış insanlar RAB'be övgüler sunsun. 19 RAB yücelerdeki kutsal katından aşağı baktı, Göklerden yeryüzünü gözetledi, 20 Tutsakların iniltisini duymak, Ölüm mahkûmlarını kurtarmak için. 21 Böylece halklar ve krallıklar RAB'be tapınmak için toplanınca, O'nun adı Siyon'da, Övgüsü Yeruşalim'de duyurulacak. 23 RAB gücümü kırdı yaşam yolunda, Ömrümü kısalttı. 24 ‹‹Ey Tanrım, ömrümün ortasında canımı alma!›› dedim. ‹‹Senin yılların kuşaklar boyu sürer! 25 ‹‹Çok önceden attın dünyanın temellerini, Gökler de senin ellerinin yapıtıdır. 26 Onlar yok olacak, ama sen kalıcısın. Hepsi bir giysi gibi eskiyecek. Onları bir kaftan gibi değiştireceksin, Geçip gidecekler. 27 Ama sen hep aynısın, Yılların tükenmeyecek. 28 Gözetiminde yaşayacak kullarının çocukları, Senin önünde duracak soyları.››

Eskı Antlaşma © The Bible Society in Turkey 2001 Yeni Antlaşma © The Translation Trust 1987, 1994, 2001 Written permission is required from the copyright holders to use part or all of the text for purposes other than personal study.

English Standard Version

Do Not Hide Your Face from Me

1 A Prayer of one afflicted, when he is faint and pours out his complaint before the Lord. Hear my prayer, O Lord; let my cry come to you! 2 Do not hide your face from me in the day of my distress! Incline your ear to me; answer me speedily in the day when I call! 3 For my days pass away like smoke, and my bones burn like a furnace. 4 My heart is struck down like grass and has withered; I forget to eat my bread. 5 Because of my loud groaning my bones cling to my flesh. 6 I am like a desert owl of the wilderness, like an owl* of the waste places; 7 I lie awake; I am like a lonely sparrow on the housetop. 8 All the day my enemies taunt me; those who deride me use my name for a curse. 9 For I eat ashes like bread and mingle tears with my drink, 10 because of your indignation and anger; for you have taken me up and thrown me down. 11 My days are like an evening shadow; I wither away like grass. 12 But you, O Lord, are enthroned forever; you are remembered throughout all generations. 13 You will arise and have pity on Zion; it is the time to favor her; the appointed time has come. 14 For your servants hold her stones dear and have pity on her dust. 15 Nations will fear the name of the Lord, and all the kings of the earth will fear your glory. 16 For the Lord builds up Zion; he appears in his glory; 17 he regards the prayer of the destitute and does not despise their prayer. 18 Let this be recorded for a generation to come, so that a people yet to be created may praise the Lord: 19 that he looked down from his holy height; from heaven the Lord looked at the earth, 20 to hear the groans of the prisoners, to set free those who were doomed to die, 21 that they may declare in Zion the name of the Lord, and in Jerusalem his praise, 22 when peoples gather together, and kingdoms, to worship the Lord. 23 He has broken my strength in midcourse; he has shortened my days. 24 “O my God,” I say, “take me not away in the midst of my days— you whose years endure throughout all generations!” 25 Of old you laid the foundation of the earth, and the heavens are the work of your hands. 26 They will perish, but you will remain; they will all wear out like a garment. You will change them like a robe, and they will pass away, 27 but you are the same, and your years have no end. 28 The children of your servants shall dwell secure; their offspring shall be established before you.