2.Samuel 17 | New International Reader’s Version

1 One day Ahithophel said to Absalom, ‘Here’s what I suggest. Choose 12,000 men. Start out tonight and go after David. 2 Attack him while he’s tired and weak. Fill him with terror. Then all the people with him will run away. Don’t strike down anyone except the king. 3 Bring all the other people back. After the man you want to kill is dead, everyone else will return to you. And none of the people will be harmed.’ 4 Ahithophel’s plan seemed good to Absalom. It also seemed good to all the elders of Israel. 5 But Absalom said, ‘Send for Hushai, the Arkite. Then we can find out what he suggests as well.’ 6 Hushai came to him. Absalom said, ‘Ahithophel has given us his advice. Should we do what he says? If we shouldn’t, tell us what you would do.’ 7 Hushai replied to Absalom, ‘The advice Ahithophel has given you isn’t good this time. 8 You know your father and his men. They are fighters. They are as strong as a wild bear whose cubs have been stolen from her. Besides, your father really knows how to fight. He won’t spend the night with his troops. 9 In fact, he’s probably hiding in a cave or some other place right now. Suppose he attacks your troops first. When people hear about it, they’ll say, “Many of the troops who followed Absalom have been killed.” 10 Then the hearts of your soldiers will melt away in fear. Even those as brave as a lion will be terrified. That’s because everyone in Israel knows that your father is a fighter. They know that those with him are brave. 11 ‘So here’s what I suggest. Bring together all the men of Israel from the town of Dan all the way to Beersheba. They are as many as the grains of sand on the seashore. You yourself should lead them into battle. 12 Then we’ll attack David no matter where we find him. As dew completely covers the ground, we’ll completely overpower his entire army. We won’t leave him or any of his men alive. 13 He might try to get away by going into a city. If he does, all of us will bring ropes to that city. We’ll drag the whole city down into the valley. Not even a pebble of that city will be left.’ 14 Absalom and all the men of Israel agreed. They said, ‘The advice of Hushai, the Arkite, is better than the advice of Ahithophel.’ The LORD had decided that Ahithophel’s good advice would fail. The LORD wanted to bring horrible trouble on Absalom. 15 Hushai spoke to Zadok and Abiathar, the priests. He said, ‘Ahithophel has given advice to Absalom and the elders of Israel. He suggested that they should do one thing. But I suggested something else. 16 Send a message right away. Tell David, “Don’t spend the night in the desert at a place where people cross the River Jordan. Make sure you go on across. If you don’t, you and all the people with you will be swallowed up.” ’ 17 Jonathan and Ahimaaz were staying at En Rogel just outside Jerusalem. They knew they would be in danger if anyone saw them entering the city. A female servant was supposed to go and tell them what had happened. Then they were supposed to go and tell King David. 18 But a young man saw Jonathan and Ahimaaz and told Absalom about it. So the two men left right away. They went to the house of a man in Bahurim. He had a well in his courtyard. They climbed down into it. 19 The man’s wife got a covering and spread it out over the opening of the well. Then she scattered corn on the covering. So no one knew that the men were hiding in the well. 20 Absalom’s men came to the house. They asked the woman, ‘Where are Ahimaaz and Jonathan?’ She answered, ‘They went across the brook.’ When the men looked around, they didn’t find anyone. So they returned to Jerusalem. 21 After they had gone, Jonathan and Ahimaaz climbed out of the well. They went to tell King David what they had found out. They said to him, ‘Go across the river right away. Ahithophel has told Absalom how to come after you and strike you down.’ 22 So David and all the people with him started out. They went across the River Jordan. By sunrise, everyone had crossed over. 23 Ahithophel saw that his advice wasn’t being followed. So he put a saddle on his donkey. He started out for his house in his home town. When he arrived, he made everything ready for his death. He made out his will. Then he killed himself. And so he died and was buried in his father’s tomb.

Absalom dies

24 David went to Mahanaim. Absalom went across the River Jordan with all the men of Israel. 25 Absalom had made Amasa commander of the army in place of Joab. Amasa was the son of Jether. Jether belonged to the family line of Ishmael. He had married Abigail. She was the daughter of Nahash and the sister of Zeruiah. Zeruiah was the mother of Joab. 26 Absalom and the Israelites camped in the land of Gilead. 27 David came to Mahanaim. Shobi, the son of Nahash, met him there. Shobi was from Rabbah in the land of Ammon. Makir, the son of Ammiel from Lo Debar, met him there too. So did Barzillai from Rogelim in the land of Gilead. 28 They brought beds, bowls and clay pots. They brought wheat, barley, flour, and corn that had been cooked. They brought beans and lentils. 29 They brought honey, butter, sheep, and cheese that was made from cows’ milk. They brought all that food for David and his people to eat. They said, ‘These people have become tired. They’ve become hungry and thirsty in the desert.’

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

1 Ahitofel Avşalom'a şöyle dedi: ‹‹İzin ver de on iki bin kişi seçeyim, bu gece kalkıp Davut'un peşine düşeyim. 2 Davut yorgun ve güçsüzken ona saldırıp gözünü korkutayım. Yanındakilerin hepsi kaçacaktır. Ben de yalnız Kral Davut'u öldürürüm. 3 Sonra bütün halkı sana geri getiririm. Halkın dönmesi, öldürmek istediğin adamın ölümüne bağlıdır. Böylece halk da esenlikte olur.›› 4 Bu öğüt Avşalom'u ve İsrail ileri gelenlerini hoşnut etti. 5 Avşalom, ‹‹Arklı Huşay'ı da çağırın, neler söyleyeceğini duyalım›› dedi. 6 Huşay gelince Avşalom, ‹‹Ahitofel bu öğüdü verdi›› dedi, ‹‹Onun öğüdüne uyalım mı? Yoksa, sen öğüt ver.›› 7 Huşay Avşalom'a, ‹‹Bu kez Ahitofel'in verdiği öğüt iyi değil›› dedi, 8 ‹‹Baban Davut'la adamlarının güçlü savaşçılar olduklarını biliyorsun. Kırda yavrularından yoksun bırakılmış bir ayı gibi öfkeliler. Baban deneyimli bir savaşçıdır, geceyi askerlerle geçirmez. 9 Şu anda ya bir mağarada ya da başka bir yerde gizlenmiştir. Davut askerlerine karşı ilk saldırıyı yapınca, bunu her duyan, ‹Avşalom'u destekleyenler arasında kırım var› diyecek. 10 O zaman aslan yürekli yiğitler bile korkuya kapılacak. Çünkü bütün İsrailliler babanın güçlü, yanındakilerin de yiğit olduğunu bilir. 11 ‹‹Onun için sana öğüdüm şu: Dan'dan Beer-Şeva'ya kadar, kıyıların kumu kadar olan İsrailliler çevrene toplansın, sen de savaşa katıl. 12 O zaman gizlendiği yerlerden birinde Davut'un üstüne yürürüz; yeryüzüne düşen çiy gibi üzerine gideriz. Onu da, yanındakilerin hiçbirini de yaşatmayız. 13 Eğer bir kente çekilirse, İsrailliler o kente halatlar getirir, tek bir taş kalmayıncaya dek kenti vadiye indiririz.›› 14 Avşalom'la İsrailliler, ‹‹Arklı Huşay'ın öğüdü Ahitofel'in öğüdünden daha iyi›› dediler. Çünkü RAB, Avşalom'u yıkıma uğratmak için, Ahitofel'in iyi öğüdünü boşa çıkarmayı tasarlamıştı. 15 Huşay Kâhin Sadok'la Kâhin Aviyatar'a şöyle dedi: ‹‹Ahitofel Avşalom'a ve İsrail'in ileri gelenlerine böyle öğüt verdi, bense şöyle öğüt verdim. 16 Şimdi siz Davut'a hemen şu haberi gönderin: ‹Geceyi kırdaki ırmağın sığ yerinde geçirme, duraksamadan karşı yakaya geç; yoksa kral da yanındakilerin tümü de yok olabilir.› ›› 17 Bu sırada Yonatan'la Ahimaas Eyn-Rogel'de kalıyorlardı. Bir hizmetçi kız gidip onlara olup bitenleri haber veriyor, onlar da gidip duyduklarını Kral Davut'a bildiriyorlardı. Çünkü kendileri kente girerken görünmeyi göze alamıyorlardı. 18 Ama bir genç onları görüp Avşalom'a bildirdi. Bunun üzerine Yonatan'la Ahimaas hemen oradan ayrılıp Bahurim'de bir adamın evine gittiler. Evin avlusunda bir kuyu vardı. Yonatan'la Ahimaas kuyuya indiler. 19 Adamın karısı bir örtü alıp kuyunun ağzına serdi. Bir şey belli olmasın diye örtünün üstüne başak yaydı. 20 Avşalom'un görevlileri eve, kadının yanına varınca, ‹‹Ahimaas'la Yonatan nerede?›› diye sordular. Kadın, ‹‹Irmağın karşı yakasına geçtiler›› diye yanıtladı. Avşalom'un görevlileri onları aramaya gittiler; bulamayınca Yeruşalim'e döndüler. 21 Adamlar gittikten sonra, Ahimaas'la Yonatan kuyudan çıktılar ve olup bitenleri bildirmek üzere Kral Davut'a gittiler. Ona, ‹‹Haydi, hemen ırmağı geçin›› dediler, ‹‹Çünkü Ahitofel size karşı böyle öğüt verdi.›› 22 Bunun üzerine Davut'la yanındaki bütün halk Şeria Irmağı'nı çabucak geçti. Şafak söktüğünde Şeria Irmağı'nı geçmeyen bir kişi bile kalmamıştı. 23 Ahitofel, verdiği öğüde uyulmadığını görünce, eşeğine palan vurdu; yola koyulup kentine, evine döndü. İşlerini düzene koyduktan sonra kendini astı. Ölüsünü babasının mezarına gömdüler. 24 Davut Mahanayim'e vardığı sırada Avşalom'la yanındaki İsrail askerleri Şeria Irmağı'nı geçtiler. 25 Avşalom Yoav'ın yerine Amasa'yı ordu komutanı atamıştı. Amasa Yitra adında bir İsmaili'nin* oğluydu. Annesi Nahaş'ın kızı Avigayil'di; Yoav'ın annesi Seruya'nın kızkardeşiydi. 26 Avşalom'la İsrailliler Gilat bölgesinde ordugah kurdular. 27 Davut Mahanayim'e vardığında, Ammonlular'ın Rabba Kenti'nden Nahaş oğlu Şovi, Lo-Devarlı Ammiel oğlu Makir ve Rogelim'den Gilatlı Barzillay ona yataklar, taslar, toprak kaplar getirdiler. Ayrıca Davut'la yanındakilerin yemesi için buğday, arpa, un, kavrulmuş buğday, bakla, mercimek, bal, tereyağı, inek peyniri ve koyun da getirdiler. ‹‹Halk kırda yorulmuştur, aç ve susuzdur›› diye düşünmüşlerdi.

2.Samuel 17 | New International Reader’s Version Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Absalom dies