Maleachi 1 | Menge Bibel Библия, ревизирано издание

Maleachi 1 | Menge Bibel
1 (Dies ist) der Ausspruch des Wortes des HERRN an Israel durch den Mund Maleachis: 2 »Ich habe euch geliebt«, spricht der HERR; »und da fragt ihr: ›Wieso hast du uns geliebt?‹ Nun, ist nicht Esau der Bruder Jakobs gewesen?« – so lautet der Ausspruch des HERRN –; »und doch habe ich Jakob geliebt, 3 Esau aber gehaßt, so daß ich sein Bergland zur Einöde gemacht habe und sein Erbteil zur wüsten Trift. 4 Wenn Edom sagt: ›Wir sind zwar zertrümmert, werden aber die Trümmer wieder aufbauen!‹, so spricht der HERR der Heerscharen: Sie mögen bauen, ich aber werde niederreißen, und ihr Name wird lauten ›das Land der Gottlosigkeit‹ und ›das Volk, dem der HERR grollt für ewig‹. 5 Mit eigenen Augen werdet ihr es sehen und selbst bekennen: ›Groß ist der HERR über Israels Grenzen* hinaus!‹« 6 »Ein Sohn ehrt seinen Vater, und ein Knecht (fürchtet) seinen Herrn. Wenn ich nun ein Vater bin, wo ist meine Ehre*? und wenn ich ein Herr bin, wo ist die Furcht* vor mir? – so spricht der HERR der Heerscharen zu euch Priestern, die ihr meinen Namen verachtet* und doch fragt: ›Wieso haben wir deinen Namen verachtet*?‹ 7 Ihr bringt ja auf meinem Altar verunreinigte Opferspeise dar; und da fragt ihr noch: ›Wieso haben wir sie verunreinigt?‹ Dadurch, daß ihr sagt*: ›Der Tisch* des HERRN ist verächtlich!‹ 8 Wenn ihr ein blindes Tier als Opfer darbringt: ist das etwa nichts Schlimmes? Und wenn ihr ein lahmes oder krankes opfert: ist das etwa auch nichts Schlimmes? Bringe (dergleichen) doch einmal deinem Statthalter hin: wird er wohl Freude daran haben oder dir seine Gunst zuwenden?« – so spricht der HERR der Heerscharen. 9 »Und nun, flehet doch Gott (auf solche Weise) um Gnade an! – Derartiges ist doch eurerseits geschehen –: wird er da noch einem von euch seine Gunst zuwenden?« – so spricht der HERR der Heerscharen. 10 »O schlösse doch lieber einer von euch gleich die Tore (des Tempels) zu, damit ihr nicht vergeblich Feuer auf meinem Altar anzündet! Ich habe kein Wohlgefallen an euch« – so spricht der HERR der Heerscharen –, »und Opfergaben mag ich von eurer Hand nicht annehmen! 11 Denn vom Aufgang der Sonne bis zu ihrem Niedergang ist mein Name groß unter den Völkern, und überall werden meinem Namen Weihrauch und Opfer dargebracht, und zwar reine Gaben; denn groß ist mein Name unter den Völkern« – so spricht der HERR der Heerscharen. 12 »Ihr aber entheiligt ihn dadurch, daß ihr sagt*: ›Der Tisch* des Herrn ist minderwertig, und was er einbringt, ist ein verächtlicher Ertrag!‹ 13 Wenn ihr ferner sagt: ›Ach, wie mühselig ist der Dienst!‹ und ihr ihn mit Geringschätzung behandelt« – so spricht der HERR der Heerscharen – »und Geraubtes oder lahme und kranke Tiere als Opfergabe darbringt: soll ich das mit Wohlgefallen aus eurer Hand annehmen?« – so spricht der HERR. 14 »Nein, verflucht ist der Betrüger, der in seiner Herde männliche Tiere hat und, wenn er ein Gelübde getan hat, dem Herrn doch ein geringwertiges Tier opfert! Denn ich bin ein großer König« – so spricht der HERR der Heerscharen –, »und mein Name ist gefürchtet unter den Völkern!«

Public Domain

Библия, ревизирано издание

Божията любов към Израил

1 Господнето слово, изявено на Малахия за Израил: 2 Аз ви възлюбих, казва Господ; а вие казвате: По какво се вижда, че си ни възлюбил? Не беше ли Исав брат на Яков? – казва Господ; но Аз възлюбих Яков, 3 а Исав намразих и направих горите му да запустеят и наследството му да бъде за чакалите на пустинята. 4 И ако Едом каже: Ние станахме бедни, но ще съградим отново запустелите места, то така казва Господ на Силите: Те ще съградят, но Аз ще съборя; и ще се нарекат нечестива страна и народ, против който Господ негодува винаги. 5 Очите ви ще видят това и ще кажете: Господ е велик и отвъд Израилевите предели.

Греховете на свещениците

6 Син почита баща си и слуга – господаря си; и така, ако съм Аз баща, къде е почитта към Мен? И ако съм Господар, къде е страхът от Мен? – казва Господ на Силите на вас, свещеници, които презирате името Ми. Но вие казвате: В какво показахме презрение към името Ти? 7 Принасяте осквернен хляб на жертвеника Ми. Но вие казвате: С какво Те осквернихме? С това, че казвате: Трапезата Господня е за презиране. 8 Когато принесете сляпо животно за жертва, казвате, че не било лошо. И когато принесете куцо или болно, пак не било лошо! Принеси го сега на началника си; ще бъде ли благоразположен към тебе, ще те приеме ли? – казва Господ на Силите. 9 И сега, помолете се на Бога, за да се смили над нас; понеже това зло е ставало чрез вас, ще ви приеме ли? – казва Господ на Силите. 10 Дано някой от вас да затвори вратата на храма, за да не палите огън на жертвеника Ми напразно! Аз не благоволя към вас, казва Господ на Силите, нито ще приема принос от ръката ви. 11 Защото от изгрева на слънцето до залеза му името Ми ще бъде велико между народите и на всяко място ще се принася на името Ми тамян и чист принос. Защото Моето име ще бъде велико между народите, казва Господ на Силите; 12 но вие го осквернявате, като казвате: Трапезата Господня е скверна и това, което тя ни доставя, ястието от нея, е за презиране. 13 Казвате още: Ето, каква досада е тя! И я презирате, казва Господ на Силите, като докарвате грабнатото, куцото и болното. Такъв принос като принасяте, да го приема ли от ръцете ви? – казва Господ. 14 Затова проклет да бъде измамникът, който, като има в стадото си мъжко и прави оброк, жертва на Господа нещо с недостатък; защото Аз съм велик Цар, казва Господ на Силите, и името Ми е страшно между народите.