1.Korinther 11 | Menge Bibel Верен

1.Korinther 11 | Menge Bibel
1 Nehmt mich zum Vorbild (4,16), gleichwie ich meinerseits dem Vorbild Christi nachfolge! 2 Ich erkenne es aber lobend bei euch an, daß »ihr in allen Beziehungen meiner eingedenk seid und an den Überlieferungen* festhaltet, wie ich sie euch mitgeteilt* habe.« 3 Ich möchte euch aber zu bedenken geben, daß das Haupt* jedes Mannes Christus ist, das Haupt der Frau aber ist der Mann, und das Haupt Christi ist Gott. 4 Jeder Mann, der beim Beten oder beim prophetischen Reden eine Kopfbedeckung trägt, entehrt dadurch sein Haupt*; 5 jede Frau dagegen, die mit unverhülltem Haupte betet oder prophetisch redet, entehrt dadurch ihr Haupt, denn sie steht damit auf völlig gleicher Stufe mit einer Geschorenen*. 6 Denn wenn eine Frau sich nicht verschleiert, so mag sie sich auch das Haar abschneiden lassen; ist es aber für eine Frau schimpflich, sich das Haar kurz zu schneiden oder es sich ganz abscheren zu lassen, so soll sie sich verschleiern! 7 Der Mann dagegen darf das Haupt nicht verhüllt haben, weil er Gottes Abbild und Abglanz ist; die Frau aber ist der Abglanz des Mannes. 8 Der Mann stammt ja doch nicht von der Frau, sondern die Frau vom Manne; 9 auch ist der Mann ja nicht um der Frau willen geschaffen, sondern die Frau um des Mannes willen. 10 Deshalb muß die Frau (ein Zeichen der) Herrschaft* auf dem Haupte tragen um der Engel willen. 11 Sonst steht jedoch weder die Frau gesondert vom Mann, noch der Mann gesondert von der Frau im Herrn da; 12 denn wie die Frau aus dem Manne entstanden ist, so wird wiederum der Mann durch die Frau geboren; alles aber ist von Gott ausgegangen*. 13 Urteilt für euch selbst: Ist es schicklich, daß eine Frau unverhüllt zu Gott betet? 14 Und lehrt euch nicht schon euer natürliches Gefühl, daß, wenn ein Mann langes Haar trägt, es eine Schmach für ihn ist, 15 während, wenn eine Frau langes Haar trägt, es eine Ehre für sie ist? Denn das lange Haar ist ihr als Schleier* gegeben. 16 Will aber jemand durchaus auf seiner abweichenden Meinung bestehen (so wisse er): Wir kennen eine solche Sitte nicht, und auch die Gemeinden Gottes überhaupt. 17 Die folgenden Anordnungen aber treffe ich, weil ich es nicht löblich finde, daß eure Zusammenkünfte euch nicht zum Segen, sondern zur Schädigung gereichen. 18 Zunächst nämlich höre ich, daß, wenn ihr in einer Gemeindeversammlung zusammenkommt, Spaltungen unter euch bestehen, und zum Teil glaube ich es wirklich; 19 es muß ja doch auch Parteiungen bei euch geben, damit die Bewährten* unter euch erkennbar werden! 20 Wenn ihr also an einem Ort zusammenkommt, so ist es nicht möglich, das Herrenmahl zu essen*; 21 denn jeder nimmt beim Essen seine eigene Mahlzeit vorweg, so daß der eine hungrig bleibt, während der andere trunken ist*. 22 Habt ihr denn keine Häuser, um dort zu essen und zu trinken? Oder verachtet ihr die Gemeinde Gottes und geht ihr darauf aus, die Unbemittelten zu beschämen? Was soll ich dazu sagen? Soll ich euch etwa loben? In diesem Punkte sicherlich nicht! 23 Denn ich habe es meinerseits vom Herrn her so überkommen*, wie ich es euch auch überliefert habe: Der Herr Jesus, in der Nacht, in der er verraten wurde, nahm er Brot, 24 sprach das Dankgebet, brach das Brot und sagte: »Dies ist mein Leib, (der) für euch (gebrochen oder: dahingegeben wird); dies tut zu meinem Gedächtnis!« 25 Ebenso (nahm er) auch den Kelch nach dem Mahl und sagte: »Dieser Kelch ist der neue Bund in meinem Blut*; dies tut, sooft ihr (ihn) trinkt, zu meinem Gedächtnis!« 26 Denn sooft ihr dieses Brot eßt und den Kelch trinkt, verkündigt ihr (damit) den Tod des Herrn, bis er (wieder-) kommt. 27 Wer daher in unwürdiger Weise das Brot ißt oder den Kelch des Herrn trinkt, der wird sich am Leibe und am Blute des Herrn versündigen. 28 Jedermann prüfe sich also selbst und esse dann erst von dem Brot und trinke von* dem Kelch! 29 Denn wer da ißt und trinkt, der zieht sich selbst durch sein Essen und Trinken ein (göttliches) Strafurteil zu, wenn er den Leib (des Herrn) nicht unterscheidet. 30 Deshalb gibt es unter euch auch Schwache und Kranke in so großer Zahl, und gar viele sind schon entschlafen. 31 Wenn wir aber mit uns selbst ins Gericht gingen*, so würden wir kein Strafurteil empfangen. 32 Indem wir jedoch ein Strafurteil empfangen, werden wir vom Herrn gezüchtigt*, damit wir nicht mit der Welt zusammen verurteilt werden. 33 Darum, meine Brüder, wenn ihr zum Essen* zusammenkommt, so wartet aufeinander! 34 Wenn jemand Hunger hat, so esse er (vorher) zu Hause, damit ihr durch eure Zusammenkünfte euch kein Strafgericht zuzieht. Das Weitere werde ich anordnen, wenn ich (zu euch) komme.

Public Domain

Верен
1 Бъдете подражатели на мен, както съм и аз на Христос. 2 За похвала ви е, че ме помните във всичко, като държите преданията така, както ви ги предадох. 3 Но искам да знаете, че глава на всеки мъж е Христос, глава на жената е мъжът, а глава на Христос е Бог. 4 Всеки мъж, който се моли или пророкува с покрита глава, засрамва главата си. 5 А всяка жена, която се моли или пророкува с непокрита глава, засрамва главата си, защото това е едно и също, като да е с бръсната глава. 6 Защото, която жена не се покрива, нека се остриже. Но ако за една жена е срамно да бъде с остригана или обръсната глава, нека се покрива. 7 Защото мъжът не трябва да си покрива главата, понеже е образ и слава на Бога, а жената е слава на мъжа. 8 Защото мъжът не е от жената, а жената – от мъжа. 9 Защото не мъжът беше създаден за жената, а жената – за мъжа. 10 Затова жената е длъжна да има на главата си белег на власт заради ангелите. 11 Обаче в Господа нито жената е без мъжа, нито мъжът е без жената. 12 Защото както жената е от мъжа, така и мъжът е чрез жената, а всичко е от Бога. 13 Сами в себе си съдете: прилично ли е жената да се моли на Бога с непокрита глава? 14 Не ви ли учи самото естество, че ако мъжът оставя косата си да расте, това е позор за него? 15 Но ако жената има дълга коса, това е слава за нея, защото косата ѝ е дадена вместо покривало. 16 Но ако някой мисли да спори за това, ние нямаме такъв обичай, нито Божиите църкви. 17 А като ви давам тези наставления, не ви хваля, защото се събирате не за по-добро, а за по-лошост. 22;. 18 Защото първо, слушам, че когато се събирате в църква, ставали разцепления помежду ви; и отчасти вярвам това, 19 защото е нужно да има и разделение между вас, за да се видят кои са одобрените между вас. 20 И когато така се събирате на едно място, това не е да ядете Господната вечеря, 21 защото на яденето всеки бърза да вземе своята вечеря преди другите и така един остава гладен, а друг се напива. 22 Какво! Къщи ли нямате, където да ядете и пиете? Или презирате Божията църква и засрамвате тези, които нямат нищо? Какво да ви кажа? Да ви похваля ли за това? Не ви хваля*. 23 Защото аз от Господа приех това, което ви и предадох – че Господ Иисус през нощта, когато беше предаден, взе хляб 24 и като благодари, разчупи и каза: Това е Моето тяло, което е (разчупено) за вас; това правете за Мое възпоменание. 25 Така взе и чашата след вечерята и каза: Тази чаша е Новият Завет в Моята кръв; това правете всеки път, когато пиете, за Мое възпоменание. 26 Защото всеки път, когато ядете този хляб и пиете (тази) чаша, възвестявате смъртта на Господа, докато Той дойде. 27 Затова всеки, който яде този хляб или пие Господната чаша недостойно, ще бъде виновен за грях против тялото и кръвта на Господа. 28 Но човек да изпитва себе си и така да яде от хляба и да пие от чашата; 29 защото, който яде и пие, без да разпознава Господното тяло, той яде и пие осъждане за себе си. 30 По тази причина мнозина между вас са слаби и болнави, а доста са и починали. 31 Защото, ако съдехме сами себе си, нямаше да бъдем съдени. 32 Но когато биваме съдени, биваме наказвани от Господа, за да не бъдем осъдени заедно със света. 33 Затова, братя мои, когато се събирате да ядете, чакайте се един друг. 34 А ако някой е гладен, нека яде у дома си, за да не се събирате за осъждане. А останалите работи ще наредя, когато дойда.