Jesaja 24 | Einheitsübersetzung 2016 Верен

Jesaja 24 | Einheitsübersetzung 2016

JESAJA-APOKALYPSE

Weltgericht und Gottes Königsherrschaft auf dem Zion

1 Siehe, der HERR verheert und verwüstet die Erde; / er verändert ihr Gesicht / und zerstreut ihre Bewohner. 2 Dann geht es dem Volk wie dem Priester, / dem Knecht wie seinem Herrn, der Magd wie ihrer Herrin, / dem Käufer wie dem Verkäufer, dem Gläubiger wie dem Schuldner, / dem, der ausleiht, wie dem, der von ihm leiht. 3 Verheert wird die Erde, verheert, / geplündert wird sie, geplündert, / denn der HERR hat dieses Wort gesprochen. 4 Die Erde welkt, sie verwelkt, / die Welt verkümmert, sie verwelkt; / es verkümmern die Hohen des Volkes im Lande. 5 Die Erde ist entweiht durch ihre Bewohner; / denn sie haben die Weisungen übertreten, das Gesetz verletzt, / den ewigen Bund gebrochen. 6 Darum hat ein Fluch die Erde gefressen, und die auf ihr wohnen, mussten es büßen. Die Bewohner der Erde nahmen ab, / von Menschen bleibt nur ein geringer Rest. 7 Der Most ist vertrocknet, der Weinstock verkümmert, / es seufzen alle, die freudigen Herzens waren. 8 Zu Ende ist der fröhliche Klang der Pauken, / der Lärm der Ausgelassenen hat aufgehört, / zu Ende ist der fröhliche Klang der Leier. 9 Beim Gesang trinkt man keinen Wein mehr, / bitter schmeckt das Bier denen, die es trinken. 10 Zertrümmert ist die Stadt der Öde, / verschlossen jedes Haus, kein Zugang möglich. 11 Klagegeschrei um den Wein in den Gassen! / Verschwunden ist jede Freude, / vertrieben wurde der Jubel der Erde. 12 Der Rest der Stadt ist Verwüstung; / zu Trümmern geschlagen ist das Tor. 13 Denn so wird es inmitten der Erde sein, mitten unter den Völkern, / wie beim Abschlagen der Oliven, / wie bei der Nachlese, wenn die Ernte vorbei ist. 14 Sie erheben ihre Stimme, sie jubeln, / über die Hoheit des HERRN jauchzen sie vom Meer her. 15 Darum gebt dem HERRN die Ehre im Osten, / die Ehre dem Namen des HERRN, des Gottes Israels, / auf den Inseln des Meeres! 16 Vom Rand der Erde hörten wir Lieder: / Preis dem Gerechten! Ich aber sagte: / Elend mir, Elend mir, Wehe mir! Betrüger betrogen, / betrügerisch betrogen die Betrüger. 17 Grauen, Grube und Garn über dich, / Bewohner der Erde. 18 Wer dem Lärm des Grauens entflieht, / fällt in die Grube; wer aus der Grube heraufkommt, / verfängt sich im Garn, denn die Schleusen aus der Höhe wurden geöffnet / und die Fundamente der Erde erbebten. 19 Die Erde birst und zerbirst, / die Erde bricht und zerbricht, / die Erde wankt und schwankt. 20 Wie ein Betrunkener taumelt die Erde, / sie schwankt wie ein Schutzdach für die Nacht. Schwer lastet ihr Vergehen auf ihr, / sie fällt und steht nicht mehr auf. 21 An jenem Tag fordert der HERR Rechenschaft in der Höhe / vom Heer in der Höhe / und auf dem Erdboden von den Königen des Erdbodens.* 22 Sie werden gefesselt in einer Grube zusammengetrieben, / eingeschlossen in einem Kerker/ und nach vielen Tagen zur Rechenschaft gezogen. 23 Dann wird der weiße Mond sich schämen / und die heiße Sonne zuschanden werden, denn der HERR der Heerscharen ist König auf dem Berg Zion und in Jerusalem / und seinen Ältesten gegenüber ist Herrlichkeit.

Einheitsübersetzung der Heiligen Schrift © 2016 Katholische Bibelanstalt GmbH, Stuttgart Alle Rechte vorbehalten. Die Herausgeber sind: (Erz-)Bischöfe Deutschlands, Österreichs, der Schweiz u.a. Herausgebender Verlag: Katholische Bibelanstalt GmbH www.bibelwerk.de

Верен
1 Ето, ГОСПОД изпразва земята и я запустява, обръща я и разпръсва жителите ѝ. 2 И ще стане както с народа, така и със свещеника; както със слугата, така и с господаря му; както със слугинята, така и с господарката ѝ; както с купувача, така и с продавача; както с този, който дава назаем, така и с този, който взема назаем; както с онзи, който взема лихва, така и с онзи, който му дава лихва. 3 Съвсем ще се изпразни земята и напълно ще се оголи, защото ГОСПОД изговори това слово. 4 Жалее и вехне земята, чезне и вехне светът. Чезнат високопоставените от народа на земята. 5 И земята е осквернена под жителите си, защото престъпиха законите, не зачитаха наредбата, нарушиха вечния завет. 6 Затова клетва погълна земята и жителите ѝ се намериха виновни; затова жителите на земята изгоряха и малцина хора останаха. 7 Жалее младото вино, чезне лозето, въздишат всички, които имаха весело сърце. 8 Спира веселието на тъпаните, престава шуменето на веселящите се, спира веселието на арфата. 9 Няма да пият вино с песни, спиртното питие ще загорчи на онези, които го пият. 10 Опустелият град се събори, всяка къща е затворена, никой не може да влезе. 11 Оплаквателен вик има по улиците за виното; помрачи се всяка радост, оттегли се веселието на земята. 12 В града остана пустош и портата е разбита, в развалини. 13 Защото така ще бъде сред земята, между народите, както при бруленето на маслина, като пабиръка, когато свърши гроздоберът. 14 Тези ще издигнат глас, ще пеят за величието на ГОСПОДА, ще извикат от морето. 15 Затова прославете ГОСПОДА в източните страни, Името на ГОСПОДА, Израилевия Бог – по островите на морето. 16 От край-земята чухме песни: Слава на Праведния! Но аз казах: Чезна! Чезна! Горко ми! Грабители грабят, грабеж грабят грабители! 17 Страх и яма, и примка върху теб, земни жителю! 18 И който бяга от гласа на страха, ще падне в ямата; а който излезе от ямата, ще се улови в примката; защото прозорците отгоре се отвориха и основите на земята треперят. 19 Земята се разпадна напълно, земята се разложи напълно, земята силно се разтресе. 20 Земята ще залита като пиян и ще се мята като колиба. Беззаконието ѝ ще натегне върху нея и ще падне, и няма вече да стане. 21 И в онзи ден ГОСПОД ще накаже войнството на висините във висините и земните царе на земята. 22 И ще бъдат събрани, както се събират затворници в тъмницата. И ще бъдат затворени в затвора и след дълго време ще бъдат наказани. 23 Тогава луната ще се изчерви и слънцето ще се засрами, защото ГОСПОД на Войнствата ще царува на хълма Сион и в Ерусалим, и пред старейшините Си със слава.