1در زمانهای گذشته، خدا بوسيلهٔ پيامبران، اراده و مشيت خود را به تدریج بر اجداد ما آشكار میفرمود. او از راههای گوناگون، گاه در خواب و رؤيا، گاه حتی روبرو، با پيامبران سخن میگفت.2اما در اين ايام آخر، او توسط فرزندش با ما سخن گفت. خدا در واقع، اختيار همه چيز را به فرزند خود سپرده و جهان و تمام موجودات را بهوسیله او آفريده است.3فرزند خدا، منعكس كننده جلال خدا و مظهر دقيق وجود اوست. او با كلام نيرومند خود تمام عالم هستی را اداره میكند. او به اين جهان آمد تا جانش را فدا كند و ما را پاک ساخته، گذشتهٔ گناهآلود ما را محو نمايد؛ پس از آن، در بالاترين مكان افتخار، يعنی به دست راست خدای متعال نشست.
برتری مسيح بر فرشتگان
4به اين طريق، او از فرشتهها برتر گرديد. نام او نيز گواه بر اين برتری است: «پسر خدا!» اين نامی است كه خدای پدر به او داده، و از نام و لقب همه فرشتهها بالاتر است؛5زيرا خدا خطاب به عيسی فرمود: «تو پسر من هستی؛ امروز اين نام را با تمام افتخاراتش به تو میبخشم.» اما دربارهٔ هيچيک از فرشتگان چنين نگفت. در جای ديگری از كتاب آسمانی، خدا فرمود: «من پدر او هستم، و او پسر من است.»6همچنين، در جای ديگر، هنگامی كه فرزند ارشد او به جهان میآمد، فرمود: «همهٔ فرشتگان خدا او را پرستش نمايند!»7خدا دربارهٔ فرشتگان میفرمايد: «همچون باد، به سرعت پيغام میبرند، و چون شعلههای آتش، با شور و حرارت خدمت میكنند.»8اما دربارهٔ فرزندش میگويد: «ای خدا، سلطنت تو تا ابد برقرار است؛ اساس حكومت تو، بر عدل و راستی است؛9راستی را دوست میداری، و از ناراستی تنفر داری. بنابراين، خدا، يعنی خدای تو، بيش از هر کس ديگر تو را از شادی لبريز كرده است.»10خدا همچنين او را«خداوند» ناميده است. از اين جهت در كتاب آسمانی آمده است: «خداوندا، تو در ابتدا زمين را آفريدی، و آسمانها ساختهٔ دستهای توست.11آنها نيست و نابود خواهند شد، اما تو تا ابد باقی هستی. آنها همچون لباسی كهنه، پوسيده و مندرس خواهند شد؛12روزی آنها را در هم خواهی پيچيد و تغيير خواهی داد. اما تو هرگز تغيير نخواهی يافت و سالهای عمر تو پايان نخواهد پذيرفت.»13خدا به فرزندش فرمود: «در كنار من بنشين تا دشمنانت را زير پايهايت بيفكنم.» اما خطاب به هيچ فرشتهای چنين نگفت.14زيرا فرشتهها فقط روحهايی خدمتگزار هستند، و برای كمک و مراقبت از كسانی فرستاده میشوند كه مايلند نجات الهی را دريافت نمايند.