Psalm 17 | Menge Bibel Bible, překlad 21. století

Psalm 17 | Menge Bibel
1 Ein Gebet Davids. Höre, o HERR, die gerechte Sache, merk’ auf mein lautes Rufen, vernimm mein Gebet von Lippen ohne Trug! 2 Von dir soll das Urteil über mich ergehn: deine Augen sehen untrüglich. 3 Prüfst du mein Herz, siehst du nach mir bei Nacht, durchforschest du mich: du findest nichts Böses; mein Mund macht sich keines Vergehens schuldig. 4 Beim Treiben der Menschen hab’ ich nach deiner Lippen Wort gemieden die Pfade der Gewalttätigen. 5 Meine Schritte haben sich fest an deine Bahnen gehalten, meine Tritte haben nicht gewankt. 6 Ich rufe zu dir, denn du erhörst mich, o Gott: neige dein Ohr mir zu, vernimm meine Rede*! 7 Erweise mir deine Wundergnade, du Retter derer, die vor Widersachern Zuflucht suchen bei deiner Rechten! 8 Behüte mich wie den Stern im Auge, birg mich im Schatten deiner Flügel 9 vor den Frevlern, die mir Gewalt antun, vor meinen Feinden, die voll Gier mich umringen! 10 Ihr gefühlloses Herz halten sie verschlossen, ihr Mund stößt vermessene Reden aus. 11 Auf Schritt und Tritt lauern sie jetzt uns auf, richten ihr Trachten darauf, uns zu Boden zu werfen; 12 sie gleichen dem Löwen, der gierig ist zu rauben*, und dem jungen Leu, der da lauert im Versteck. 13 Erhebe dich, HERR, tritt ihm entgegen, strecke ihn nieder! Errette mein Leben mit deinem Schwert vor dem Frevler, 14 mit deiner Hand, o HERR, vor den Menschen, vor den Leuten dieser Welt, deren Teil im Leben ist! Mit deinem Aufgesparten* fülle ihren Bauch! Mögen ihre Söhne satt daran werden und ihren Überrest wieder ihren Kindern hinterlassen! 15 Doch ich in Gerechtigkeit* darf dein Angesicht schauen, darf satt mich sehn beim Erwachen an deinem Bilde*.

Public Domain

Bible, překlad 21. století
1 Modlitba Davidova. Slyš, Hospodine, mou spravedlivou při, mému volání popřej sluch, vyslechni moji modlitbu – vychází ze rtů bezelstných. 2 Od tebe samého ať vyjde můj soud, tvé oči na právo ať dohlédnou! 3 Zkoumals mé srdce, v noci s’ mě prověřil, tříbils mě a nenalezl nic. Myšlením ani ústy jsem nehřešil, 4 tak jak to lidé běžně dělají. Pro slovo, jež vyšlo ze tvých rtů, varoval jsem se cest zločinců. 5 Mé kroky se držely tvých šlépějí, mé nohy neklesly. 6 K tobě volám, Bože, ty mi odpovíš, své ucho nakloň mi, má slova slyš! 7 Svou lásku, Zachránce, prokaž svou pravicí těm, kdo před útočníky k tobě prchají! 8 Jak zřítelnici oka mě opatruj, ve stínu tvých křídel kéž úkryt naleznu 9 před ničemy, kteří mě chtějí napadnout, před smrtelnými nepřáteli všude okolo! 10 Svým vlastním tukem zarostli, svými ústy zpupně mluvili. 11 Vystopovali mě, už mě obkličují, očima pátrají, jak by mě srazili. 12 Jsou jako lev, jenž po kořisti lační, jak dravý lev, jenž číhá ve skrýši. 13 Povstaň, Hospodine! Postav se mu tváří! Sraz ho na kolena – mečem svým zachraň mi život před ničemy! 14 Před lidmi, Hospodine, svou rukou ochraň mě, před lidmi, jejichž odplatou je život na světě. Ať se jim naplní břicha tím, cos jim nashromáždil, ať jejich děti mají víc, než sní, na jejich maličké ať zbude v hojnosti! 15 Já se však po právu budu kochat tvou tváří, nasycen budu tvou podobou, až se probudím.